an Matejko (ur. 24 czerwca lub 28 lipca 1838 w Krakowie – zm. 1 listopada 1893 w Krakowie) – malarz, najwybitniejszy polski twórca obrazów historycznych i batalistycznych.
W latach 1852-1858 studiował u Władysława Łuszczkiewicza i Wojciecha Stattlera w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, której później był dyrektorem (od 1873).
Jego uczniami byli m. in. Maurycy Gottlieb, Jacek Malczewski, Józef Mehoffer i Stanisław Wyspiański.
Jego dziadkowie byli czeskimi rolnikami w miejscowości Rudnice. Ojciec malarza, Franciszek, urodzony w niedalekim Hradec Králové, przybył do Galicji jako guwerner i nauczyciel muzyki. Początkowo pracował u rodziny Wodzickich w Kościelnikach (dziś część Nowej Huty), a następnie przeniósł się do Krakowa, gdzie poślubił Katarzynę Rosberg, wywodzącą się z polsko-niemieckiej rodziny zamożnych rymarzy.
Jan był dziewiątym dzieckiem, z jedenastu jakie mieli państwo Matejkowie. Już od najmłodszych lat zdradzał niepospolite zdolności plastyczne, co pozwoliło mu przechodzić do kolejnych klas, bo z pozostałymi dziedzinami radził sobie z ogromnym trudem. Nigdy nie opanował żadnego obcego języka, a i z polskim radził sobie nie najlepiej. W 1858 roku otrzymał stypendium na studia w Monachium. Po powrocie do Krakowa wynajmował pracownię tak małą, że większe obrazy musiał zwijać i malować po kawałku. Był tak biedny, że nie było go stać na blejtramy i farby. Jeszcze w szkole nazywali go "ambit". W 1862 roku namalował jeden ze swoich najwybitniejszych...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz