Bitwa pod Grunwaldem (w literaturze niemieckiej
pierwsza bitwa pod Tannenbergiem) – jedna z największych bitew w historii
średniowiecznej Europy (pod względem liczby uczestników)
[3], stoczona na
polach pod Grunwaldem 15 lipca 1410, w czasie trwania
wielkiej wojny, między siłami
zakonu krzyżackiego wspomaganego przez rycerstwo zachodnioeuropejskie (głównie z
Czech, z wielu państewek na
Śląsku, z
Pomorza Zachodniego i z pozostałych państewek
Rzeszy), pod dowództwem
wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena, a połączonymi siłami
polskimi i
litewskimi (złożonymi głównie z
Polaków,
Litwinów i
Rusinów) wspieranymi lennikami obu tych krajów (
Hospodarstwo Mołdawskie,
Księstwo Mazowieckie,
Księstwo Płockie,
Księstwo Bełzskie,
Podole i litewskie lenna na
Rusi) oraz najemnikami z
Czech,
Moraw i z państewek ze
Śląska oraz uciekinierami ze
Złotej Ordy[4] i chorągwiami prywatnymi (między innymi chorągiew z
Nowogrodu Wielkiego księcia
Lingwena Semena), pod dowództwem
króla Polski Władysława II Jagiełły.
Jan Matejko stworzył do tej bitwy obraz miejący ponad 426 cm na 987 cm. Dość Duży
Oryginalna wersja mieści się w Poznaniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz